Het actieve bestanddeel van Spidifen 400 mg tabletten is ibuprofen.
Ibuprofen behoort tot de groep van de zogenaamde niet-steroïdale anti-inflammatoire medicijnen (NSAIDs) die pijnstillende, koortswerende en ontstekingsremmende eigenschappen hebben.
Bij tandpijn treedt een zinvolle pijnverlichting op binnen 25–30 minuten.
Waarvoor wordt dit medicijn gebruikt?
Spidifen 400 mg tabletten kan gebruikt worden voor de verlichting van pijn in de volgende situaties:
- tandpijn
- hoofdpijn
- koorts
- menstruatiepijn zonder aanwijsbare oorzaak (primaire dysmenorrhoea)
Gebruik dit medicijn altijd precies zoals uw arts of apotheker u dat heeft verteld.
De gebruikelijke dosering voor volwassenen en kinderen vanaf 12 jaar bedraagt:
1 tablet, zo nodig gevolgd door 1 tablet elke 4 tot 6 uur; maximaal 3 tabletten per 24 uur.
Het product is niet bestemd voor gebruik bij kinderen jonger dan 12 jaar.
De laagste effectieve dosis moet worden gebruikt voor de kortste periode die nodig is om de symptomen te verlichten.
Als u een infectie hebt, raadpleeg dan direct een arts als de symptomen (zoals koorts en pijn) blijven bestaan of erger worden.
Toedieningswijze en toedieningsweg:
Voor oraal gebruik.
Neem de tablet in met een glas water (200 ml).
Gebruik Spidifen 400 mg tabletten niet langer dan 7 dagen of in hogere doses zonder een arts te raadplegen.
Als u problemen met de nieren, de lever of het hart heeft, moet de dosering verlaagd worden.
Zoals elk medicijn kan ook dit medicijn bijwerkingen hebben, al krijgt niet iedereen daarmee te maken.
Zeer vaak (meer dan 1 op 10 patiënten):
- dyspepsie
- diarree
- Vaak (meer dan 1 op 100, minder dan 1 op 10):
- buikpijn
- misselijkheid
- hoofdpijn
- duizeligheid
- huidproblemen, huiduitslag
Soms (meer dan 1 op 1000, minder dan 1 op 100):
- maagdarmzweren
- maagdarmbloeding
- jeuk, netelroos
- astma, verergerde astma
- bronchospasme
- kortademigheid
- allergische reactie
Zelden (meer dan 1 op 10.000, minder dan 1 op 1.000):
- bloed in de urine
- leverstoornissen
- gehoorstoornissen
- te laag aantal bloedplaatjes
- te laag aantal witte bloedcellen
- aplastische anemie
- anafylaxie
Zeer zelden (minder dan 1 op 10.000):
- huiduitslag in de vorm van schietschijven
- exfoliatieve dermatitis
- erythema multiforme
- Stevens-Johnson-syndroom
- toxische epidermale necrolyse
- nierontsteking
- niernecrose
- nierfalen
Niet bekend (frequentie kan met de beschikbare gegevens niet worden bepaald):
- oedeem
- hartfalen
- pijn op de borst (Kounis-syndroom)
- verhoogde bloeddruk
- overgevoeligheid voor licht
- allergische vasculitis
- DRESS-syndroom
- AGEP (acute gegeneraliseerde exanthemateuze pustulose)