Huisstofallergie - symptomen & tips

Bij een huisstofallergie reageert het immuunsysteem op deeltjes in uitwerpselen van huisstofmijt. Dit kan leiden tot symptomen zoals niezen, branderige of jeukende ogen en huiduitslag. Soms ontwikkelt zich allergische astma, wat in zeldzame gevallen ademhalingsmoeilijkheden kan veroorzaken. Huisstofallergie wordt meestal behandeld met medicijnen, bijvoorbeeld met antihistaminica, om de symptomen te verlichten. Op de lange termijn kan hyposensibilisatie sommige patiënten helpen, een procedure waarbij het lichaam langzaam aan het allergeen went.

Een allergie betekent in het algemeen dat het menselijke immuunsysteem gevoelig reageert op onschadelijke stoffen (allergenen) en verschillende symptomen veroorzaakt. In engere zin is een huisstofallergie een huisstofmijtallergie. Het is namelijk niet het stof dat de allergie opwekt, maar stoffen in de uitwerpselen van de huisstofmijt. Huisstofmijten zijn kleine beestjes die onzichtbaar zijn voor het oog. Ze behoren tot de familie van de spinachtigen en komen veel voor in huis. Ze nestelen zich bijvoorbeeld in beddengoed, handdoeken, tapijten en gordijnen. Huisstofmijten worden steeds weer aangewakkerd door het dagelijks leven en de bewegingen in huis, en veroorzaken vaak symptomen bij mensen met een allergie.

Mensen die allergisch zijn voor huisstofmijt voelen dit meestal vooral in de bovenste luchtwegen. Mogelijke symptomen zijn:

• niezen
• loopneus
• hoesten
• kortademigheid en piepende ademhaling

De symptomen van een huisstofallergie treden over het algemeen het hele jaar door op en zijn niet seizoensgebonden, zoals bijvoorbeeld wél het geval is bij een pollenallergie. In de regel zijn de symptomen 's nachts en 's ochtends het hevigst, omdat de mijten vooral in het beddengoed voorkomen. Bovendien zijn sommige allergiepatiënten merkbaar moe, waardoor ze zich moeilijk kunnen concentreren. Veel patiënten hebben ook waterige, jeukende of gezwollen ogen.

In de meeste gevallen ontwikkelt huisstofallergie zich in de kindertijd of adolescentie. Soms is de allergie erfelijk en soms ontstaat deze opnieuw. Er zijn verschillende hypothesen over waarom de allergie zich in sommige gevallen ontwikkelt. Er wordt bijvoorbeeld verondersteld dat kinderen door verbeterde hygiënenormen minder in contact komen met vuil en daardoor ook minder met verschillende stoffen en ziekteverwekkers. Hierdoor wordt het immuunsysteem minder getraind: het gevolg is een immuunsysteem dat overreageert op onschadelijke stoffen.

Wanneer een allergische reactie wordt uitgelokt, gebeurt het volgende in het lichaam. Wanneer het lichaam voor de eerste keer wordt geconfronteerd met de stof in kwestie worden antilichamen gevormd tegen deze deeltjes. De antilichamen hechten zich vervolgens aan bepaalde cellen en blijven daar. Als er opnieuw contact is met hetzelfde allergeen herkent het antilichaam het en zorgt ervoor dat de cel histamine vrijgeeft. Histamine is een speciaal hormoon dat ervoor zorgt dat de bloeddruk daalt, er meer adrenaline wordt aangemaakt en er roodheid en jeuk ontstaat.

Om een huisstofallergie te diagnosticeren, is meestal een medisch consult (anamnese) nodig. De arts bespreekt de medische voorgeschiedenis, familiegeschiedenis en leefomstandigheden. Voor het onderzoek zelf wordt dan vaak een bloedmonster afgenomen, dat in het laboratorium wordt onderzocht op specifieke allergiekenmerken.

Er zijn ook verschillende testen om vast te stellen of er sprake is van een allergie.

Er zijn verschillende soorten medicijnen die in veel gevallen kunnen worden gebruikt om de symptomen te verlichten. Dit zijn bijvoorbeeld antihistaminica, die voorkomen dat histamine vrijkomt en de allergische reactie veroorzaakt. Corticosteroïden of neussprays helpen ook vaak om de zwelling van de slijmvliezen te verminderen.

De allergie duurt meestal een leven lang, omdat deze meestal niet vanzelf verdwijnt en niet met medicijnen kan worden genezen. Om de allergie op de lange termijn te behandelen of de symptomen te verlichten, is het mogelijk om hyposensibilisatie te ondergaan. Hyposensibilisatie is een allergeenspecifieke immunotherapie, maar is niet voor iedereen even succesvol. Dit type therapie helpt veel mensen, maar bij sommigen keren de symptomen terug nadat de behandeling is beëindigd.
Bij deze therapie krijgt de betreffende persoon een aanvankelijk kleine hoeveelheid allergeen toegediend met regelmatige tussenpozen, gedurende een periode van twee tot drie jaar. Op deze manier raakt het lichaam gewend aan het allergeen en leert het dit te verdragen en niet te reageren met allergiesymptomen. Er zijn twee soorten hyposensibilisatie:

• 1. subcutane immunotherapie (SCIT): hierbij worden de allergenen als injectie toegediend.
• 2. sublinguale immunotherapie (SLIT): hierbij worden de allergenen in de vorm van tabletten of druppels via de tong ingenomen.

In de meeste gevallen wordt hyposensibilisatie goed verdragen zonder ernstige bijwerkingen, omdat de dosis van het allergeen slechts langzaam wordt verhoogd. Soms is de injectieplaats echter rood of jeukerig. Hyposensibilisatie wordt meestal uitgevoerd door de behandelend arts.

Huisstofmijt is onvermijdelijk en heeft niets te maken met een gebrek aan hygiëne. Iedereen die last heeft van een allergie zal de oorzaak dan ook niet volledig kunnen wegnemen, maar de volgende punten kunnen de omvang van het probleem meestal wel verminderen:

• Allergie dekbedovertrekken: speciaal voor mensen met een allergie is er beddengoed verkrijgbaar waarin huisstofmijt zich moeilijk kan nestelen. Dit vermindert meestal het contact met het allergeen en dus de symptomen.
• Koele en droge kamer: huisstofmijten overleven minder goed in koele en droge kamers dan in warme en vochtige kamers.
• Anti-mijt spray
• Beddengoed, dekens of bekleding regelmatig wassen en de kamer met een vochtige doek afnemen om te voorkomen dat de mijten in grote aantallen terugkeren.

Gepubliceerd op: 01.10.2025

____________________________________________________________________________________________________________________________