Overzicht |
Wat gebeurt er in het lichaam tijdens de wondgenezing? |
Wat zijn de symptomen van een wondgenezingsstoornis? |
Hoe kan ik de wondgenezing versnellen? |
Ons lichaam is een meester in de regeneratie, dat is vooral te zien in de genezing van wonden. Of het nu gaat om een operatie of een snee met een keukenmes, in de meeste gevallen geneest de huid zichzelf, zonder enige medische hulp. Toch geneest een wondje soms slecht. Hoe komt dat en hoe kun je het genezingsproces ondersteunen?
Wat gebeurt er in het lichaam tijdens de wondgenezing?
Als onze huid een verwonding oploopt, probeert deze het aangetaste weefsel zo snel mogelijk te hechten. Dit is belangrijk om ziektekiemen en omgevingsstimuli zoals kou of wrijving niet de kans te geven om verdere schade aan te richten. De fases van de wondgenezing zijn zeer zwaar werk voor ons organisme:
- Reiniging (exsudatiefase): Hoewel bloedingen de wonde reinigen, is overmatig bloedverlies gevaarlijk. Na de bloedstolling produceert het lichaam grotere hoeveelheden wondafscheiding. Dit zorgt ervoor dat ziektekiemen, vuil en oude cellen worden uitgespoeld. Dit proces wordt ook door witte bloedcellen zoals macrofagen en granulocyten ondersteund, die bacteriën en vreemde lichamen bestrijden. Deze fase is meestal na drie dagen voltooid.
- Herstel (granulatiefase): Bloedvaten en bindweefsel beginnen naar het geblesseerde gebied te groeien. Het nieuwe weefsel is rood en vochtig vanwege de hoge vasculaire dichtheid. Door de vorming van collageen - een eiwit van de huid en het bindweefsel - sluit de wonde zich geleidelijk aan naarmate de wondranden samentrekken. Dit proces kan tot 10 dagen duren. Vaak vormt er zich een korst van gedroogd bloedplasma en bloedcellen die het gewonde gebied beschermt.
- Regeneratie (epithelialisatiefase): Het nieuwe weefsel wordt sterker en stabieler, terwijl de vorming van bloedvaten en wondafscheiding vermindert. Hierdoor vormt er zich langzaam littekenweefsel op de wonde, dat in de loop van maximaal drie maanden geneest en de beschadigde huid haar volledige veerkracht terugkrijgt.
Wat is het verschil tussen primaire en secundaire wondgenezing?
Primaire wondgenezing ontstaat wanneer de gezonde wondranden opnieuw direct aan elkaar groeien. Dit is het geval bij kleine snijwonden, maar ook na een operatie of wanneer een wonde is gehecht. Dit zorgt voor een klein litteken, dat geen verdere complicaties veroorzaakt.
Secundaire wondgenezing daarentegen gaat over grote verwondingen waarbij de randen van het gezonde weefsel niet meer samen kunnen groeien. In plaats daarvan vult het lichaam de wonde van binnenuit met nieuw weefsel. Deze zogenaamde open wondgenezing vindt ook plaats wanneer bedlegerige mensen gewond raken, of bij voetzweren als gevolg van diabetes. Soms worden wonden opzettelijk opengelaten zodat ze niet kunnen dichtgroeien: besmette wonden moeten open genezen, zodat de ziektekiemen zich niet onder de hechting vermenigvuldigen en de wondafscheiding en etter de mogelijkheid hebben om weg te vloeien.
Wat zijn de symptomen van een wondgenezingsstoornis?
Wanneer een wonde slecht of helemaal niet geneest, kan dat leiden tot verschillende klachten, afhankelijk van de oorzaak van de wondgenezingsstoornis:
- Scheuren in het wondweefsel
- Niet sluitende wondranden
- Nieuwe gevormde bloeduitstortingen
- Ophoping van wondvocht onder de wonde
- Pijn
- Bloedingen
Wanneer moet een dokter naar de wonde kijken?
Raadpleeg je arts wanneer je vermoedt dat er sprake is van een wondgenezingsstoornis, maar vooral ook bij tekenen van wondinfectie. Dit kan namelijk leiden tot levensbedreigende bloedvergiftiging:
- De wonde is fel rood, warm en ruikt slecht
- Het is pijnlijk en vertoont toenemend wondvocht
- De lymfeklieren rond de wonde zijn gezwollen
- Je hebt koorts
Wat zijn de oorzaken van een slecht genezende wond?
Wondgenezingsproblemen komen relatief vaak voor; ze zijn namelijk een van de meest voorkomende chirurgische complicaties. Vooral ouderen boven de 60 lopen een bijzonder hoog risico: ze lijden drie keer zo vaak aan wonden die slecht of helemaal niet genezen dan jongeren. Ook bepaalde aandoeningen kunnen een grote risicofactor zijn voor wondgenezingsproblemen ongeacht de leeftijd. Dit zijn bijvoorbeeld:
- Diabetes
- Vasculaire aandoeningen
- Huidaandoeningen
- Tumoren (en de bijwerkingen van de behandeling, zoals chemotherapie of radiotherapie)
- Hoge bilirubinegehaltes (door lever- of galziektes)
- Ernstige infecties (HIV, tuberculose)
- Bloedarmoede
- Uitdroging
Andere redenen voor een slechte wondgenezing kunnen zijn:
- Slechte wondverzorging: wonden moeten schoon blijven en voldoende zuurstof krijgen. Een verkeerd of te strak verband belemmert de luchttoevoer. Dit geldt ook voor een te strakke of te laat aangebracht hechtmateriaal.
- Roken: Roken belemmert de wondgenezing. Na een operatie heeft ongeveer 50% van alle rokers last van wondgenezingsproblemen, t.o.v. 20% van alle niet-rokers. Het verhoogt ook het risico op bloedingen.
- Voeding: Aangezien er veel complexe lichaamssystemen betrokken zijn bij wondgenezing, heeft het lichaam voldoende eiwitten, vitaminen en mineralen nodig. Een zinktekort, bijvoorbeeld, kan de celdeling vertragen en de afweer verzwakken. Dit kan vervolgens bijdragen tot een slechte genezing en ontstoken wonden.