Eerst ontstaat er een jeukend en tintelend gevoel, daarna volgen al snel pijnlijke blaren. Herpes is een algemeen probleem, maar ook zeer onaangenaam. Dit geldt vooral wanneer niet de lip, maar het genitale gebied wordt aangetast. Er is geen genezing voor deze virusinfectie, maar wel een aantal snelle remedies en preventieve maatregelen. Waarop moet je dus letten wanneer je geïnfecteerd bent met herpes, en welke middelen helpen?
Wat is herpes?
Herpes wordt veroorzaakt wanneer je geïnfecteerd bent met herpesvirussen. Er zijn acht van deze menselijke herpesvirussen (HHV), die allemaal verschillende ziektes veroorzaken zoals waterpokken, gordelroos of klierkoorts.
Nochtans wordt “herpes” enkel geassocieerd met een koortslip of genitale herpes, die beiden door herpes simplexvirussen worden veroorzaakt. HSV1 is verantwoordelijk voor labiale herpes, terwijl HSV2 genitale herpes veroorzaakt.
Herpes komt minder vaak voor in het gezicht (herpes facialis), de neus (herpes nasalis) en het oog (herpes cornae). Als de ogen zijn aangetast, zijn het bindvlies en het hoornvlies meestal rood, tranend, en hebben ze een branderig en jeukend gevoel. Herpes in de neus komt tot uiting in typische blaren. De virussen blijven na infectie levenslang in het lichaam aanwezig en kunnen steeds opnieuw opduiken wanneer het immuunsysteem tijdelijk verzwakt is. Dit kan onder andere gebeuren door de volgende factoren:
- Infecties
- Fysieke stress
- Geestelijke stress
- Ziekten die het immuunsysteem aantasten zoals kanker en HIV-besmetting
Wat zijn de symptomen van herpes?
De belangrijkste symptomen van herpes zijn kleine, met vloeistof gevulde blaasjes op een beperkt gebied van de huid, meestal op de lip of het genitale gebied, afhankelijk van het type infectie. Ze worden ook wel koortsblaren genoemd. Er kan een onderscheid gemaakt worden tussen de symptomen van een eerste infectie en een reactivering:
Primaire infectie
- Tijdens de zogenaamde prodromale fase treden in eerste instantie algemene kenmerken van ziekte op.
- Het getroffen gebied jeukt, brandt of doet pijn.
- Na ongeveer twee dagen vormen zich typische blaartjes die na enkele dagen of weken barsten en korstjes vormen. De huid is dan rood en gezwollen.
- De getroffen gebieden kunnen zeer pijnlijk zijn.
Heractivering
Bij een latere reactivering van het virus zijn de symptomen dezelfde als bij de eerste infectie. Ze zijn echter wel minder intens en verdwijnen sneller omdat je lichaam alweer bezig is met het bestrijden van de ziekteverwekker.
Er zijn geen algemene cijfers over de frequentie van de reactivering. Bij sommige patiënten komt herpes nooit meer voor na de eerste infectie, bij anderen meerdere keren per jaar. Genitale herpes neigt over het algemeen vaker terug te komen dan lippenherpes.
Symptomen van herpes bij kinderen
De meerderheid van alle getroffenen wordt besmet met het HSV-1 virus, dat al in de kindertijd lippenherpes op gang brengt. Een primaire infectie bij kinderen komt vaak alleen naar voren door een sterk ziektegevoel; de typische blaren op de huid hoeven niet noodzakelijk te verschijnen. Daarom kan een herpesbesmetting bij kinderen ook verward worden met een verkoudheid of griep.
Een herpes variant die vrijwel alleen bij kinderen voorkomt, zijn pijnlijke blaren in de mond.
Hoelang is herpes besmettelijk?
Herpes is alleen besmettelijk als het virus actief is, d.w.z. tijdens de primaire infectie of reactivering, maar niet tijdens rustperiodes. De ziekte wordt van persoon tot persoon overgedragen via de zogenaamde druppelinfectie via het speeksel:
- kussen
- niezen
- spreken
- glazen, bestek of handdoeken delen
Bovendien is de inhoud van de huidblaasjes zeer besmettelijk. Je mag er daarom niet aan krabben of ze aanraken, en fysiek contact met andere mensen vermijden.
Genitale herpes wordt overgebracht door door slijmvliescontact tijdens geslachtsgemeenschap. Gebruik daarom altijd een condoom als je nieuwe of andere seksuele partners hebt en heb geen geslachtsgemeenschap in het geval van acute herpes ziekte.
De incubatieperiode, d.w.z. de tijd tussen de infectie en het optreden van de eerste symptomen, varieert van twee dagen tot een week.